1946 cafe voskuil Germaine Meroye-Gossens, Anne Lap, Marcel Storm, Octavia Storm en Van Meroye
BOECHOUT – Op 11 mei is het precies 60 jaar geleden dat Germaine Meroye-Gossens café Wolfsput langs de Provinciesteenweg in Boechout opende. Op een klein bordje achter de toog staat haar lijfspreuk te lezen: ,,Niet zagen, niet zeveren, maar zuipen”. Voor een gesprek met haar zagen we deze spreuk even over het hoofd.
In mei ’42 namen Germaine Meroye-Gossens (ze was toen 21) en haar echtgenoot Jos Meroye het café annex winkel over van haar schoonouders. Vooraan was de kruidenierszaak gevestigd, achteraan de cafétoog. ,,De winkel heeft niet lang bestaan door de oorlog: de mensen moesten toen met bonnen betalen en er was niet veel koopwaar ter beschikking.
Het café draaide des te beter, want voor het café was plaats voor een terras en een tent,” vertelt ze.
Het keerpunt kwam begin jaren zeventig, toen de Provinciesteenweg werd verbreed en het terras verdween; bovendien rees er een serieus parkeerprobleem. Voordien waren het voornamelijk fietsers die ons café opzochten, waaronder mensen uit de buurt en diamantairs uit de Kempen die onderweg halt hielden. Nu stoppen er geen passanten meer en heb ik een vast kliënteel uit de buurt,” gaat ze verder.
Na het overlijden van haar echtgenoot in ’84 ging ze alleen door met het café. Gezien haar gezegende leeftijd van 81 jaar heeft ze talrijke klanten overleefd: ,,Dat komt hier aan de toog nog regelmatig ter sprake: we hielden het café open van ’s ochtends 10 uur tot laat in de nacht. Er waren vaste kliekjes die kwamen kaarten. De klanten wisten dat ze zich moesten gedragen en dat ze de boel niet op stelten moesten zetten.” Aan dat laatste wordt geenszins getwijfeld, want tot vandaag staat de cafébazin kordaat achter de toog tot 21 uur, donderdag uitgezonderd.
Tegelijk mijmert ze over de vele avonden dat er enorm plezier gemaakt werd. Aan het interieur van het café werd in de loop der jaren amper iets gewijzigd, alleen verhuisde de toog naar het voorste vertrek van de woning.
1946 cafe- De wolfput Mathilde Meroye
Het café was een echt biercafé, maar mettertijd werd er steeds minder gedronken ten gevolge van de WODCA-acties,” waarbij ze duidelijk laat blijken dat ze niet opgezet is met die controles. Die zijn overigens – met dancing La Rocca op een boogscheut van café Wolfsput vandaan – schering en inslag op de Provinciesteenweg.
Zestig jaar café houden is niet min, maar voor Germaine Meroye-Gossens hoeft al die belangstelling niet. Er zijn geen festiviteiten gepland, maar ze zal er naar goede gewoonte wel een pint op drinken want dat raakt ze -haar lijfspreuk indachtig- niet verleerd. (KCL)
Bron: diverse Belgiesche kranten. Datum: 11/05/2002
foto bron: Rene Storm
Op 29 oktober zijn Jeanne Van Meroye en Phil Verstraeten
Verhalen van de Familie 
Reacties